Við Gengum Tvö
Við gengum tvö, við gengum tvö í rökkurró.
Við leiddumst hljóð, við leiddumst hljóð um ungan skóg.
Þú varst yndi, þú varst yndi og ástin mín.
Og stundin áfeng, stundin áfeng eins og vín.
Við hlýddum tvö, við hlýddum tvö í húmi ein.
Er blærinn kvað, er blærinn kvað við blöð á grein.
Ég var nóttin, ég var nóttin þögla þín.
Og þú varst eina, þú varst eina stjarnan mín.
Á meðan norðurljósin leiftra um bláan himininn.
Þá sit ég einn og þrái kveðjukossinn þinn.
Við hlýddum tvö, við hlýddum tvö í húmi ein.
Er blærinn kvað, er blærinn kvað við blöð á grein.
Ég var nóttin, ég var nóttin þögla þín.
Og þú varst eina, þú varst eina stjarnan mín.
Á meðan norðurljósin leiftra um bláan himininn.
Þá sit ég einn og þrái kveðjukossinn þinn.
Á meðan norðurljósin leiftra um bláan himininn.
Þá sit ég einn og þrái kveðjukossinn þinn.
