Silfur Refur
Roddin hun hvislar pukinn fer á stjá
I hummu læðist lævis er hann sá
Andanum ognar eg aldrei atti von
Þreytist hann aldrei, hemski einskis son?
Hann stappar i golfið prammar fran á nótt
Aldrei hann sefur aldrei er honum rott
Heltekinn hugurinn ég atti aldrei von
Vakandi overan feðraði þennan son
Brennur í skinni, að heiftinni linni nú
Halsinn i snøru ég ottast ei lengur trú
Heltekinn hugurinn ég atti aldrei von
Vakandi overan feðraði þennan son
