Hula
Þá herrann heldur dóm
Hjálpar engum hræsnin tóm
Allt mill lif skal ég þóknast þér
Þar til, hið ég hjálpaðu mér
Andrast ei álög min
Miskunn mun ég hjólá, andans náð
Fysn hóldsins gamnar sér
Skrúda alls hins hóla nú ég ber
I gnistri tanna, ég grátbið nú
Bikar heiftar, drýpur af
