Μερεν Μανα ο Αδελφομ (Meren Mana o Adelfom)
Μέρ’ εν μάνα μ’ ο αδελφό μ’ ;
Μέρ’ εν μέρ’ κοιμάται;
Γιαμ κι ζει και γιαμ κι ελεπ';
Και γιαμ κι αφουκράται;
Μέρ’ εν μάνα μ’ ο αδελφό μ’ ;
Θα πεθάνω ασόν καημόν.
Θεέ μ’ ασήν ανατολήν
Άγγελος άμον πουλίν
Πως θα φέρ’ μαύρο χαπέρ'
Το υστέρ’ και τ’ απυστέρ'.
Θεέ μ’ ασήν ανατολήν
Άγγελος άμον πουλίν
Πως θα φέρ’ μαύρο χαπέρ'
Το υστέρ’ και τ’ απυστέρ'.
Μέρ’ εν μάνα μ’ η πατσί μ’ ;
Μέρ’ εν μέρ επήεν;
Η καρδία μ’ κι κρατεί
Και η ψυ μ’ ελύεν
Μέρ’ εν μάνα μ’ η πατσί μ’ ;
άλλο' κι κρατεί η ψυ' μ'
Θεέ μ’ ασήν ανατολήν
Άγγελος άμον πουλίν
Πως θα φέρ’ μαύρο χαπέρ'
Το υστέρ’ και τ’ απυστέρ'.
Θεέ μ’ ασήν ανατολήν
Άγγελος άμον πουλίν
Πως θα φέρ’ μαύρο χαπέρ'
Το υστέρ’ και τ’ απυστέρ'.
Μερ είν μάνα τ'εμετέρ
μέρ' κεσ να αραεύω
πώς να ζω με τον καhμόν
πώς να ταγιανεύω
μερ είν' οι αωθρώπ' τ'εμόν
ντ'επάθα v με το κακόm ( ακόμα και η δική μου ανθρώπι θέλουν το κακό μου )
Θεέ μ’ ασήν ανατολήν
Άγγελος άμον πουλίν
Πως θα φέρ’ μαύρο χαπέρ'
Το υστέρ’ και τ’ απυστέρ'
Θεέ μ’ ασήν ανατολήν
Άγγελος άμον πουλίν
Πως θα φέρ’ μαύρο χαπέρ'
Το υστέρ’ και τ’ απυστέρ'
