Χριστέ άλλα είπες σ’ ανθρώπς (Hriste alla ipes s' anthrops)
Σ’ όλα τα πλάτη και τη γης, μικρά μωρά πεινούνε
άρρωστα στούδεα και πετσίν, και οι τρανοί τερούνε
άρρωστα στούδεα και πετσίν, και οι τρανοί γελούνε
Χριστέ μ’ άλλα είπες σ’ ανθρώπς, και άλλα ατοίν εφτάνε
άπαν σην γήν μικρά μωρά, πεινούνε κι αποθάνε
άπαν σην γήν μικρά μωρά, πεινούνε κι αποθάνε
Χωρίς φαΐν, χωρίς νερόν κι εξέρνε που να πάνε
έναν ελπίδαν σον Θεόν και τ’ άλλα όλεα χάν'νε
έναν ελπίδαν σον Θεόν και τ’ άλλα όλεα χάνε
Χριστέ άλλα είπες σ’ ανθρώπς, και άλλα ατοιν εφτάνε
άπαν σην γην μικρά μωρά, πεινούνε κι αποθάνε
άπαν σην γήν μικρά μωρά, πεινούνε κι αποθάνε
Κλαίνε και ψαλαφούν ψωμίν, γιατρούς για να λαρούνταν
κι άσ'σοι τρανούς κανείς κι ακούει, πεινασμένα κοιμούνταν
κι άσ'ση τρανούς κανείς κι ακούει, πεινασμένα κοιμούνταν
Χριστέ άλλα είπες σ’ ανθρώπς, και άλλα ατοιν εφτάνε
άπαν σην γήν μικρά μωρά, πεινούνε κι αποθάνε
άπαν σην γήν μικρά μωρά, πεινούνε κι αποθάνε
Το κλάμαν ατούν σκείζ' και πάει, σ’ όλα τα θαλασσάκρεα
κι ακούν μονάχον εφτωχοί, και κλαίν με μαύρα δάκρεα
Χριστέ μ’ άλλα είπες σ’ ανθρώπς, και άλλα ατοιν εφτάνε
άπαν σην γήν μικρά μωρά, πεινούνε κι αποθάνε
άπαν σην γήν μικρά μωρά, πεινούνε κι αποθάνε
