Αφήστε με να πω κι εγώ (Afiste me na po kai ego)
Αφήστε με να πω κι εγώ
Τον πόνο τον δικό μου
Να κλάψει όλος ο ντουνιάς
Με το παράπονό μου
Δε μου φταίει η κοινωνία
Ούτε οι φίλοι κι οι εχθροί
Φταίνε τα αισθήματά μου
Και η όμορφη καρδιά μου
Πού `χω εγώ καταστραφεί
Εγώ απ’ το φιλότιμο
Κι από την καλοσύνη
Φτωχός σε τούτη τη ζωή
Για πάντα έχω μείνει
