Τηλεφωνητής
Πήρα εκατό φορές
για να μάθω αν ζεις
μου απάντησε που λες τηλεφωνητής.
Πήρα να σου πω φιλιά
με το φως σβηστό.
Ευτυχώς που είν’ η δουλειά
και θα ξεχαστώ.
Κι όχι δεσμοί, χωρισμοί, της ζωής πειρασμοί
κι όχι τίποτα πια.
την αφορμή στο κορμί στη γραμμή
που κοιτάνε καχύποπτα πια.
να βασανίζομαι το σώμα σου να βρω
κι εσύ να παίζεις το χαμένο θησαυρό
Και γύρω η νύχτα μια νύχτα σαν νύχτα να πέφτει
και να `ναι πρωί.
κι η απουσία στα δίχτυα με δίχτυα να ψάχνει
να βρει το γιατί.
να βασανίζομαι το σώμα σου να βρω
κι εσύ να παίζεις το χαμένο θησαυρό
και γύρω η νύχτα μια νύχτα σαν νύχτα να πέφτει
και να `ναι πρωί.
Σ’ ένα κόκκινο χαρτί
μ’ ενα μπλε στιλό
μου `χες γράψει πώς και τι
και τον αριθμό.
Και μιλούσαμ’ ως αργά
δε σ’ αφήνω, δεν
κι όπως σ’ έχανε η καρδιά
πήρε το μηδέν.
