Τέλι τέλι τέλι
Τέλι τέλι τέλι,
κάλπικε ντουνιά
σ’ έμαθα εντέλει
δε με ρίχνεις πια.
Σ’ έμαθα εντέλει
δε με ρίχνεις πια,
χείλια έχεις μέλι
κι άδικη καρδιά.
Φέρτε μου ένα σέρτικο τσιγάρο
να φουμάρω, στο χάρο να δώσω ρουφηξιά.
Φέρτε μου κρασί για να ξεχάσω
πως μου βάλαν κι οι φίλοι μου καρφιά.
Τέλι τέλι τέλι,
κάλπικε ντουνιά
μ’ έκανες κουρέλι,
δε σ’ αντέχω πια.
Μ’ έκανες κουρέλι,
δε σ’ αντέχω πια.
Τούτη η γη σου θέλει
σπίρτο και φωτιά!
