Του έρωτα και του θανάτου
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
1. Χαρούλα Αλεξίου
Έρωτα μέγα εραστή
και μόνε ριζοσπάστη,
χτύπα ξανά την πόρτα μου
κι αν είν’ κλειστή, έλα σπάστη.
Έρωτα αλαφροϊσκιωτε
ενός μωρού το χνούδι,
σαν τον τυφώνα έλα μου
ή σαν γλυκό τραγούδι.
Έρωτα ονειρόκαμπε
των πόθων μου αλώνι,
ψωμί γλυκό, ψωμί πικρό,
χώμα μου, ρίζα, κλώνοι.
Ο έρωτας κι ο θάνατος είναι το ίδιο πράγμα,
και μόνος και αθάνατος είναι το τέλειο θαύμα.
Θάνατε αν με λυπηθείς,
θάνατος δεν λογιέσαι.
Δε θέλω ξεμωράματα,
ούτε ν’ απολογιέσαι.
Θάνατε άμα σ’ έπεμψε
ο Θεός για την ψυχή μου
είν’ ιερή η ώρα αυτή,
μόν’ έχε την ευχή μου.
Ο έρωτας κι ο θάνατος είναι το ίδιο πράγμα,
και μόνος και αθάνατος είναι το τέλειο θαύμα.
