Μη μού λες γιατί ξεχνάω
Μη μου λες γιατί ξεχνάω
Κι απ' το σπίτι δεν περνάω·
Δεν σε θέλω πια να ξέρεις, πια δε σ'αγαπώ·
Άλλη θέλει η καρδιά μου κι άλληνε πονώ
Δεν σε θέλω πια να ξέρεις, πια δε σ'αγαπώ·
Άλλη θέλει η καρδιά μου κι άλληνε πονώ
Όταν σου 'λεγα με πόνο·
"Χάνομαι, για σένα λιώνω!",
Έριχνες τα μάτια σου, μικρή μου, χαμηλά,
Κοίταζες να πάρεις κάποιου άλλου τα φιλιά.
Έριχνες τα μάτια σου, μικρή μου, χαμηλά,
Κοίταζες να πάρεις κάποιου άλλου τα φιλιά.
Ήσουνα ξελογιασμένη
Και με άλλονε μπλεγμένη.
Τώρα πια δε σε λυπάμαι ούτε σε πονώ·
την καρδιά μου θα την κάνω πέτρα σαν βουνό.
Τώρα πια δε σε λυπάμαι ούτε σε πονώ·
την καρδιά μου θα την κάνω πέτρα σαν βουνό.
Δεν με νοιάζει κι αν θα πάθεις·
Να πονέσεις και να μάθεις!
Κι όταν άλλον αγαπήσεις, να μην τον ξεχνάς·
Θα σ'αφήσει και εκείνος, πάλι θα πονάς.
Κι όταν άλλον αγαπήσεις, να μην τον ξεχνάς·
Θα σ'αφήσει και εκείνος, πάλι θα πονάς.
