Η Ραπτομηχανή
Με την ραπτομηχανή της
ταξιδεύει μοναχή της
κι ονειρεύεται
Έναν έρωτα σκαρώνει
τ’ όνειρό της ξετρυπώνει
και πορεύεται
Τις γυναίκες όλες ντύνει
κι άντρες απ’ το φιγουρίνι
τη φλερτάρουνε
Μα το νυφικό που ράβει
γίνεται λευκό καράβι
να την πάρουνε
Ένας αναστεναγμός
απ’ το στήθος της ξεφεύγει
Τα κορίτσια μηχανεύονται τον έρωτα
Στο μυαλό τους πλέκουν κόσμους μαγικούς
Το ψαλίδι της χορεύει
το μυαλό της ταξιδεύει
Αναστατώνεται
και ο άντρας της σελίδας
στην καρδιά της ηρωίδας
προσγειώνεται
Τον καλεί στο κινητό του
Να ’ρθει με το άλογο του
την yamaha του
Τις μεζούρες να πετάξει
και τη φλόγα της να στάξει
στην ανάσα του
Ένας αναστεναγμός
απ’ το στήθος της ξεφεύγει
Τα κορίτσια μηχανεύονται τον έρωτα
Στο μυαλό τους πλέκουν κόσμους μαγικούς
