Ο άνθρωπός μου
Θα έρθει μια φορά
Να νιώσω πως κι εγώ ανήκω κάπου
Θα έρθει σαν το φως
Άνθρωπος καθαρός
Κι εγώ σκιά του
Να μου κρατά σφιχτά-σφιχτά το χέρι
Και λόγια καθαρά μονάχα να μου φέρει
Να γνωρίσω ένα άνθρωπο που λέει ΝΑΙ και το εννοεί
Να γυρίζω το κεφάλι και να μένει το χαμόγελό του εκεί
Θαν τα λόγια του χρυσάφι,θα χει λόγο ,θα χει μπέσα
Μες τα μάτια να τον βλέπω και να μένω ο εαυτός μου
Να το λέω, να το εννοώ πως είναι αυτός ο άνθρωπός μου
Κι αν πέρασα πολλά
Μπορώ σε μια στιγμή να τα διαγράψω
Μπορώ να του δοθώ
Να του παραδοθώ κι ας ξανακλάψω
Φτάνει για μια φορά αυτός να φέρει
Δυο λόγια καθαρά στο άδειο μου το χέρι
