Το τέρτιν της καρτούλλας μου (To tértin Tis kartoúllas Mou)
Το τέρτιν της καρτούλλας μου
Δκυο μύλοι εν τ' αλέθουν
Μήτε οι στράτες το χωρούν
Μ’ οι ποταμοί που τρέχουν
Καράβι στο λιμνιώνα
Τυλίει τα πανιά
Για το μελαχρινό
Μου έβκην η αβανιά
Σαράντα μέρες νηστικός
Έκαμεν ο ζωγράφος
Ζωγράφισεν την κόξαν της
Τζιαι δεν έκαμεν λάθος
Αντάν να δώσει ο ήλιος
Επάνω στα τεισιά
Χαρά μου να σε θώρουν
Πάντα στην εκκλησιά
Εφτά καντάρκα ζάχαρις
Να ρίξω μες στην λίμνην
Για να γλυκάνει το νερόν
Η π' αγαπώ να πίνει
Καράβιν, καραβάκιν
Που πας γιαλό γιαλό
Αν πας για τες Αθήνες
Πε μου να πάω κι εγιώ
Εδίκλησα στον ουρανό
Με μμάθκια δακρυσμένα
Τζαι πολοήθει τζ' είπεν μου
Έχ’ ο Θεός για σένα
Εσού 'σε ο καθρέφτης
Το καθαρό γυαλίν
Που φέγγει στην Ευρώπην
Τζαι στην Ανατολήν
