Είμαι το σήμερα κι είσαι το χθες (Íme to símera ki íse to hthes)
Κι έτσι τελειώνει μια ζωή,
ήσουν το λάθος της καρδιάς μου το τελευταίο.
Κι έτσι πεθαίνει μια ζωή
και δεν αξίζει άλλο για σένα εγώ να κλαίω.
Έχω αλλάξει τώρα πια,
ότι κι αν κάνεις, είν' αργά.
(×2):
Είμαι το σήμερα κι είσαι το χθες,
είσαι μια ανάμνηση ό,τι κι αν λες.
Τώρα δε νοιάζομαι,
δε σε χρειάζομαι.
Ξέχασέ με, ξέχασέ με.
Κι έτσι χωρίζουμε λοιπόν,
είσ' ένας ξένος πια για μένα και δε σε ξέρω.
Κι έτσι τελειώνουμε λοιπόν
και μη νομίσεις πως για σένα θα υποφέρω.
Ήσουν η αγάπη μιας ζωής
που τώρα σβήνει, θα το δεις.
(×6):
Είμαι το σήμερα κι είσαι το χθες,
είσαι μια ανάμνηση ό,τι κι αν λες.
Τώρα δε νοιάζομαι,
δε σε χρειάζομαι.
Ξέχασέ με, ξέχασέ με.