Να σου πω
Ήρθε ξημέρωμα και κλαίει
Με δυο δάκρυα μου λέει θέλει να φύγει
Δεν μου ‘χε δώσει αφορμή
Πως κάτι τέτοιο ξαφνικά θα μου συμβεί
Μες το μυαλό μου όλα θολά
Χτυπάει κόκκινο η καρδιά κι ας αντιδράει
Έχει μαυρίσει ο ουρανός
Έχει δακρύσει κι ο Θεός, δεν μ’ αγαπάει...
Να σου πω, με δυο λέξεις με τελείωσε φίλε
Να σου πω, πως ακόμα την αγαπώ
Τελικά πού θα πάει, ποιον θα βρει να αγαπάει
Με ξεπέρασε λέει και τα βράδια γυρνάει
Ίσως έκανα λάθος
Που την πίστεψα φίλε και εγώ, μόνο εγώ...
Ήταν μέσα στη βροχή ξυπόλητη
Και μονάχη σ’ όνειρο ζούσε
Είναι η βραδιά μου γολγοθάς
Την ρώτησα πού θες να πας δεν μ’ απαντούσε
Μες το μυαλό μου όλα θολά
Χτυπάει κόκκινο η καρδιά κι ας αντιδράει
Έχει μαυρίσει ο ουρανός
Έχει δακρύσει κι ο Θεός, δεν μ’ αγαπάει...
