Dilli Düdük
Söz gümüşse sükût altındır
Masal okuyor, bilmiyor o zırdeli
Rüzgâr eken fırtına biçer
Kendi düşen ağlamaz yani
Sen sen ol kalp kırma
Uykuların kaçar sonra
Akıllı ol, oyuna gelme
Tepetakla olursun, eden bulur sonunda
Pireyi deve yaptı dilli düdük
Ateşe bile bile körükle gidiyor
Kendi kuyusunu kazıyor enayi
Cır cır ötüyor
Bana göre hava hoş, kendi bilir
Beni bilen iyi biliyor
Boşa çabaları,
Bu gönüllerde hükmü geçmiyor
Hadi sev, hadi, hadi, hadi, gözünü karart da
Koy elini kalbine şu yalan hayatta
Gelen geçer, konan göçer, unutma
Sana da kalmaz bu ölümlü dünya
Şöyle bir silkelen de gel kendine
Hududunu haddini bil, ileri gitme
İki kere iki dört, hesabı kolay
Aç kalbini gel, dırdır etme
Caka satıyor utanması yok
O kendini üstün buluyor, ama yanılıyor
Burnu Kaf Dağı’nda mübarek
O kendini bu âlemin kralı sanıyor
