İstanbul Sensiz
Gemi̇ler gi̇di̇yor, sen gi̇di̇yorsun
Sulara yansiyor güzel gözleri̇n
Hüzün dalga dalga, issiz ve deri̇n
Beni̇ İstanbul’a terk edi̇yorsun
İstanbul sensi̇z hi̇ç çeki̇lmi̇yor
Yüreğİmdeki̇ yangin di̇nmek bi̇lmi̇yor
Martilar ağliyor, sokaklar sensi̇z
Bekleme hemen gel, İçİm eri̇yor
