Delgeç
Gel, bir parçam ol kanımdan canımdan
Gel, bir parça al ekmeğimden, suyumdan
Ben zaten düşmüşüm, kaldırımlar yatağım olmuş,
Gel, bi’ de sen vur; hadi gel, bi’ de sen vur!
Ben zaten düşmüşüm, içim dışım korku dolmuş,
Gel, bi’ de sen vur, hadi gel!
Nasıl olsa alıştım ben bu sert rüzgârlara,
Bu sert iklimli ıssız hayata…
Delgeç gibi deleceksin sen de ruhumu,
Biliyorum, durma; gel, bi’ de sen vur!
(Hadi gel,) bi’ de sen vur!
Gel, bi’ de sen vur!
(Hadi gel,) bi’ de sen vur!
