Σε γκρίζα οθόνη
Άδειοι όλοι οι δρόμοι
και σε γκρίζα οθόνη
παραισθήσεις με χρώμα
ερημιά που καρφώνει
και τα νεύρα μου χώμα.
Στήνω εικόνα να τρέχεις
με τα χέρια ανοιχτά
σαν τρελός μ’ αγκαλιάζεις
σ’ αγαπάω φωνάζεις,
μπες και μέσα μου μείνε
μη μου φύγεις ξανά.
Πώς αντέχεις, ξεγράφεις και φεύγεις
την αγάπη ντροπιάζεις, ληστεύεις,
με χαλάς, με πονάς, μ’ αρρωσταίνεις
μόνο εσένα μπορείς να λατρεύεις,
στερημένη καρδιά.
Πώς πετάς έτσι απλά ένα αντίο
ξαφνικό καταιγίδας δελτίο
να πονάω, ν’ αγαπάω για δύο
να ζεστάνω το δάκρυ που κρύβω,
να με πάρω αγκαλιά.
Άδειοι πάλι οι δρόμοι
και σπασμένη οθόνη,
το μυαλό μου μπρος πίσω
η ψυχή μου φορτώνει
το κακό να ξορκίσω.
Πώς αντέχεις, ξεγράφεις και φεύγεις
την αγάπη ντροπιάζεις, ληστεύεις,
με χαλάς, με πονάς, μ’ αρρωσταίνεις
μόνο εσένα μπορείς να λατρεύεις,
στερημένη καρδιά.
Πώς πετάς έτσι απλά ένα αντίο
ξαφνικό καταιγίδας δελτίο
να πονάω, ν’ αγαπάω για δύο
να ζεστάνω το δάκρυ που κρύβω,
να με πάρω αγκαλιά.
Πάρ’ τα μου όλα
ψυχή ν’ αποχτήσεις
πριν μου δώσω εντολή
για να σβήσεις
σε μια άδεια γωνιά.
