Αν θυμάμαι καλά
Αν θυμάμαι καλά
στην αρχή όλο γέλαγες
και τις ώρες σου πέρναγες
στη δική μου αγκαλιά.
Ύστερα ξαφνικά
όλα γύρω σου φταίγανε
και οι φίλοι σου λέγανε
πως δεν είσαι καλά.
Τι με κοιτάζεις πάλι
μ’ αυτό το άδειο βλέμμα,
ξέρω δεν αγαπάς κανένα,
κι η μόνη απορία
που έχω στη ζωή μου
είναι ποιος θ’ αγαπήσει εμένα.
Αν θυμάμαι καλά
σε κρατούσα και έλιωνα,
τη ζωή μου την έδινα
να σε δω να γελάς.
Κι εντελώς ξαφνικά
ένα απόγευμα χάθηκες
και στη θέση σου άφησες
μία άδεια καρδιά.
Τι με κοιτάζεις πάλι
μ’ αυτό το άδειο βλέμμα,
ξέρω δεν αγαπάς κανένα,
κι η μόνη απορία
που έχω στη ζωή μου
είναι ποιος θ’ αγαπήσει εμένα.
