Karaçalı
Bıktım artık, bıktım artık
Bıktım artık her gün ölmekten.
Ey vefasız, bıkmadın mı
Beni hep böyle görmekten?
Sen de ağlayandan zevk mi alır oldun?
Dünya hali gibi sen de mi bozuldun?
Sevmek yaşamanın temeli değil mi?
Yazık, kendini bile sevmeyi unuttun...
Git, git, git, git...
Dilim sana "git" derse, kalbim "gel, gel" diyor.
Bıkmış gönül çileden, "aşktan kork, kork" diyor.
Ne kararsız insanım, gönlüm senden geçmiyor...
Çok seviyor, çok seviyor...
Bahtıma takılan karaçalı gibi
Bıraktın gönlümü toz duman içinde.
Göz gözü görmüyor, bir ihtilal mi var?
Kaybettim kendimi ben kendi içimde...
Git, git, git, git...
Dilim sana "git" derse, kalbim "gel, gel" diyor.
Bıktı gönlüm çileden, "aşktan kork, kork" diyor.
Ne kararsız insanım, gönül senden geçmiyor...
Çok seviyor, ah çok seviyor...
