Dint''o viento
E mannaggia a sti capille
che annasconneno sta faccia,
che annasconneno chist'uocchie,
dint''o scuro so' doje stelle.
Quanno ammore 'o porta 'o viento,
si na fronna dint''a notte,
zitto zitto sotte 'e pporte
pigli 'e stelle e 'e puose cca.
E te sonno nnamurato
cu 'e pparole 'e chi vo' bene,
'e chi aspetta tutte 'e ssere pe parlà,
ma dint''o viento se ne va…
E te sonno nnamurato
cu 'e vestiti 'e chi vo' bene
ca se mette sulo 'a sera pe sunnà,
ma dint''o viento se ne va,
dint''o viento se ne va…
E te sonno nnamurato
comm'è 'a luna p''a nuttata,
comm''a l'uocchie pe 'e culuri e po' che fà,
sì, dint''o viento se ne va,
dint'o viento se ne va…
Io t'aspetto tutt''e ssere pe parlà,
ma dint''o viento se ne va,
dint''o viento se ne va…
