Gözünü Aç Çocuk
Kafan hiç almaz, boş ver uğraşma anlamaya
Mecbur kalmışsın siyah ya da beyaz olmaya
Bu bir oyun; bir aşağı bir yukarı giden
Sıkılırsan kimseye söyleme, sadece çık git aniden
Bu bir yalansa kendi gölgesinden ürken
Kaçarken kendini bulamazsın odanda hapsolmuşken
Gözünü aç çocuk, günahların yazılmadan
Elimi tut çabuk, meleklerin ruhu duymadan
Ve sonra...
Nereye dönsen aynı, nereliysen fark etmez
Kime gidersen git, kimse seni affetmez
Sen yoldan gelip geçen bir serseri
O ise haber vermeden çekip giden sadece bir yaramaz
Sen kelebeklerin peşinden sürüklenen
Hangisi kalbine konacak diye bekleyen bir uslanmaz
Gözünü aç çocuk, günahların yazılmadan
Elimi tut çabuk, meleklerin ruhu duymadan
Ve sonra...
Gözünü aç çocuk...
Elimi tut çabuk...
Gözünü aç çocuk, günahların yazılmadan
Elimi tut çabuk, meleklerin ruhu duymadan
Ve sonra...
