Ayşe
İtiraf ettim kendime, seviyormuşum meğer diye
Sonrada güldüm halime, çocukmusun oğlum diye
Meğer hep çocukmuşum büyümemişim kalmışım
Hiç farkına varmamışım daha sanki on beş yaşım
Ayşem ayşem ayşem gül ayşem güldür ayşem
Ayşem ayşem ayşem yolun ecelimdir ayşem
Ayşem ayşem ayşem gurbetten dönüşüm ayşem
Ayşem ayşem ayşem rüzgarım gönlüm gül Ayşem
Ayşe mutlu biten bir masal, madalyonun güzel yüzü
Hep kontes hem köylü kızı, ah ne diyeyim peri kızı
Ben seni sevdim sen beni sevmesende olur
Zaten tek aşk budur
Ama yinede
Hadi neyse