Περασμένα ξεχασμένα
Περασμένα ξεχασμένα κι όλα καλά
μα να προσέχεις πού κοιτάς και μην ξεχνάς
να μιλάς μόνο για μένα όπου βρεθείς
σε πειρασμούς μην ξαναμπείς, για θα καείς
Περασμένα ξεχασμένα, πάμε μπροστά
κι αυτά που αφήνεις μη κοιτάς και να κρατάς
τις θυσίες μου για σένα σ’ άσπρο χαρτί
με τη δικιά σου υπογραφή, υπογραφή, υπογραφή
Τα τόσα λάθη που ’χεις κάνει, ας τα πάρει το ποτάμι
στη θάλασσα να τα ’κουμπήσει, να χαθούν μακριά
Ανοίγω τα χέρια, αχ τα χέρια
και πέφτουν τα αστέρια, αχ τα αστέρια
Ανοίγω τα μάτια, αχ τα μάτια
και βλέπω παλάτια, αχ παλάτια
στους ουρανούς που εσύ με στέλνεις
μ’ ένα σου φιλί
Περασμένα ξεχασμένα κι είμαι χαρτί
που ζωγράφισαν εσένα κι έχω καεί
περασμένα ξεχασμένα κι είμαι καπνός
μες στα μάτια σου που ανοίγει ο ουρανός
Περασμένα ξεχασμένα να ’σαι καλά
μα να θυμάσαι μου χρωστάς πάρα πολλά
με τη μάνα μου για σένα έχω χαθεί
κι ας σ’ έχει για καλό παιδί, μα τι παιδί
Περασμένα ξεχασμένα κι όλα καλά
που σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς απ’ την αρχή
σαν πουλιά φυλακισμένα που ’χουν κλειδί
δεν είναι η αγάπη φυλακή, φυλακή
Τα τόσα λάθη που ’χεις κάνει, ας τα πάρει το ποτάμι
στη θάλασσα να τα ’κουμπήσει, να χαθούν μακριά
Ανοίγω τα χέρια, αχ τα χέρια
και πέφτουν τα αστέρια, αχ τα αστέρια
Ανοίγω τα μάτια, αχ τα μάτια
και βλέπω παλάτια, αχ παλάτια
στους ουρανούς που εσύ με στέλνεις
μ’ ένα σου φιλί
Περασμένα ξεχασμένα κι είμαι χαρτί
που ζωγράφισαν εσένα κι έχω καεί
περασμένα ξεχασμένα κι είμαι καπνός
μες στα μάτια σου που ανοίγει ο ουρανός
Περασμένα ξεχασμένα...
που ζωγράφισαν εσένα...
περασμένα ξεχασμένα...
μες στα μάτια σου που ανοίγει...
Περασμένα ξεχασμένα κι είμαι χαρτί
που ζωγράφισαν εσένα κι έχω καεί
περασμένα ξεχασμένα κι είμαι καπνός
μες στα μάτια σου που ανοίγει ο ουρανός.
Περασμένα ξεχασμένα...
