Μη μου εξηγείς
Δε θέλω τίποτα να πείς,
όλα τα είπαμε
Απ' τα βουνα έναν κεραυνό
κόψε και χτύπα με
Δεν θέλω, φεύγω ούτε γεια,
ούτε αποτύχαμε
Θέλω να γίνεις πυρκαγιά
και ξαναφίλα με
[Επωδός·]
Μη! Μη μου εξηγείς!
Σφαίρες όσα πείς
και σπάνε τη σιωπή.
Μη! Δεν είναι η στιγμή!
Άσε να γραφτεί
το τέλος με φιλί!
Τα χείλη εκεί αντικριστά
τα λόγια αμίλητα
να τρέχουν δίπλα μας ξυστά
τα αυτοκίνητα
Κι όσο αντέξει η βραδιά
τόσο κι άνθρωπος
Ξέρω πως πνίγεται η καρδιά
μέσα στο πρώτο φως
[Επωδός·]
Μη! Μη μου εξηγείς!
Σφαίρες όσα πείς
και σπάνε τη σιωπή.
Μη! Δεν είναι η στιγμή!
Άσε να γραφτεί
το τέλος με φιλί!
