Στα μισά του έρωτα βγαίνει ο δολοφόνος
Και με γέλια και με κλάματα
έτσι σ' έχω ονειρευτεί
να πεθαίνω και χαράματα
να φωνάζεις: ζήσε.
Και με γέλια και με κλάματα
έχει μέσα μου γραφτεί
πως σκουριά μες τα μαλάματα
και σκοτάδι είσαι.
Μόνος ήρθα, μόνος έφυγα
και πηγαίνω μόνος
θα με σταματούσες λέγοντας
πουθενά μην πας.
Πάντα στα μισά του έρωτα
βγαίνει ο δολοφόνος
και γυρνά σαν ίσκιος κλαίγοντας
όταν μ' αγαπάς.
Γύρνα να σε δω κατάματα
ρίξε πίσω τα μαλλιά
πριν τα γέλια και τα κλάματα
γίνουν όλα πόνος.
Κι όταν σπάσουνε τ' αγάλματα
κι ερημώσουν τα κελιά
μες σε γέλια και σε κλάματα
θα μας σώσει ο χρόνος.
