Μη μιλάς μη γελάς
Όσα μου `χεις τάξει είναι σαν μετάξι
είναι σαν παλιό κρασί
είναι τα φιλιά σου και το θαλασσί
χρώμα της ματιάς σου θάλασσα χρυσή
Όσα μου `χεις τάξει στο `χω ξαναγράψει
τα `χεις μοναχά εσύ
Μη μιλάς μη γελάς κινδυνεύει η Ελλάς
στο κορμί βομβιστές κουβαλάς
μη μιλάς μη γελάς κινδυνεύει η Ελλάς
με τη γλύκα που φιλάς
Όσα μου `χεις τάξει μ’ έχουνε πετάξει
ίσαμε τον ουρανό
κι έχω γίνει αστέρι καλοκαιρινό
μέρα μεσημέρι πάνω απ’ το στενό
Όσα μου `χεις τάξει βάλ’ τα σε μια τάξη
μη μ’ αφήνεις να χαθώ
Μη μιλάς μη γελάς κινδυνεύει η Ελλάς
στο κορμί βομβιστές κουβαλάς
μη μιλάς μη γελάς κινδυνεύει η Ελλάς
με τη γλύκα που φιλάς
