Αχ τι άδικο
Τόσα χρόνια πολεμούσα μέσα στη φωτιά
το μπαρούτι τ’ αψηφούσα και τη μπαταριά
μα του Χάρου δεν τ’ αρέσει να `σαι νικητής
και σε βγάζει απ’ τη μέση ό,τι και να πεις
Αχ τι άδικο αχ τι άδικο
κάποιο βράδυ να μεθύσω και να σκοτωθώ
παλληκάρι εγώ να σβήσω μες το καπηλειό
Τα πανιά στ’ ακροθαλάσσι καμαρώνουνε
κι οι συντρόφοι στο γιορτάσι ξεφαντώνουνε
κάποιας μάγισσας τα χάδια τους μεθύσανε
με πετάξανε στην άμμο και μ’ αφήσανε
Αχ τι άδικο αχ τι άδικο
κάποιο βράδυ να μεθύσω και να σκοτωθώ
παλληκάρι εγώ να σβήσω μες το καπηλειό
