Ο Δερβίσης και η Άννα
– Για την απονιά σου Άννα
δερβισάκι θα γενώ
στις ταβέρνες θα γυρίζω
τον καημό μου να ξεχνώ.
– Βρε μπερμπάντη μου τσαχπίνη
ζούλα μου την αμολάς.
Σαν τρακάρεις καμιάν άλλη
ίσια εσύ την κοπανάς.
– Όρκο στο κρασί σού κάνω
άλληνε δεν αγαπώ
Άννα μου καλέ μου σ' το 'πα
θέλεις να σ' το ξαναειπώ.
– Βρε δερβίση με τουμπάρεις
και δική σου θα γινώ
με τους όρκους που μου κάνεις
αρχινώ και συμφωνώ.
– Κούκλα μου θα σε φωνάζω
ταίρι μου σαν θα γενείς.
Θα πονώ θ' αναστενάζω
Άννα μου, όταν πονείς.
– Με κατάφερες εν τέλει
να με κάνεις ταίρι σου.
Το κρασί θα σου σερβίρω
να ξεχνάς το ντέρτι σου.
