Brynhildur Táttur
Viljið tær nú lýða á
meðan eg man kvøða
Um teir ríku konungarnar
sum eg vil nú um røða
Grani bar gullið av heiði
Brá hann sínum brandi av reiði
Sjúrður vá á orminum
Grani bar gullið av heiði
Fávnir eitur ormurin
á Glitrarheiði liggur
Regin er ein góður smiður
fáum er hann dyggur