Δυο νύχτες / Αλίμονο
Δυο νύχτες ανταμώσανε
πάνω στα δάκρυά μου
Η νύχτα που σε γνώρισα
κι η νύχτα που χωρίσαμε
Και κλαιν’ τα όνειρά μου
Θα πνίξουν την καρδιά μου
Χωρίς την αγάπη σου θα ήμουνα μόνος
η πίκρα θα μ έπνιγε το δάκρυ ο πόνος
εσύ με οδήγησες στη γη στην ελπίδα
του κόσμου το νόημα στα μάτια σου είδα
Αλίμονο σ αυτούς που δεν αγάπησαν
αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο
αλίμονο σ αυτούς που δε δακρύσανε ζωή
την ομορφιά σου δε γνωρίσανε ζωή
την ομορφιά σου δε γνωρίσανε
Η νύχτα απλώθηκε παντού
ειν το τραγούδι τ ουρανού
νύχτα βαθιά πολύ βαθιά
μες την ψυχή μου με σκέπασε η ερημιά
μια θλίψη και μια παγωνιά
Γιατί να φύγεις ξαφνικά απ τη ζωή μου
θέλω απόψε να σου γράψω
μα φοβάμαι μήπως κλάψω
με κουράσανε τα δάκρυα κι οι λυγμοί
τα παράθυρά μου κλείνω πάλι μόνος μου θα μείνω
θα με πνίξουν πάλι απόψε οι στεναγμοί
Αλίμονο σ αυτούς που δεν αγάπησαν
αλίμονο, αλίμονο, αλίμονο
αλίμονο σ αυτούς που δε δακρύσανε ζωή
την ομορφιά σου δε γνωρίσανε ζωή
την ομορφιά σου δε γνωρίσανε
