Ruhum Bela
Canım çıkar sıkıntıdan
Uykum deli düşüm duman
Onlar kurar üşenmeden
Ben yıkarım hayalleri
Ah bu benim
Ruhum bela
Sevdirmem kendimi kendime evvela
Savaş telaş
Halim fena
İster sataş bana ister alış bakalım oluruna
Hayatta hiç yoktur yerim
Alışmadan terk ederim
Güvenme hiç sakın bana
Şarap içip kan kustum derim
Ah benim şu kapkara kalbim
Ömrü bitse derdi bitmiyor
Kırılsa da atıyor
Yorulsa da atıyor
Sevenin anasını ağlatıyor
