Kraliyet Ailesi Jenerik
Yandı tutuştu bütün orman hayvanlar kaçıştı kuşlar uçtu
Siyah soğuk gece kaldı baykuş kral gözlerini açtı
Terk etti ormanı kral soğuk betona kondu
Yandı gözleri ışıklarından bu yeni orman zordu
Sönmeden şehrin ışıkları son bir eğlence için yalnız yürüyenlerin baykuşun gözleri gördü
Yalnızlığa mahkum edilenlerin insan ıssız insan ölümlü gördü
Tebası yok kral baykuşun ne itaatkar ne hizmetkar ne ardından yürüyen var
Şehre konmuş baykuş konuştun
Dedi ey şehrin yalnızları bu gece size gelen yalnız ben
Bu gece eğlence benden izleyin beni dinleyin beni
Bir orman vardı güzel ondan kir bulutu kaldı
Hayat vardı orada ondan aptallık kaldı
Kızdı bağırdı insanlar baykuş nerde eğlence
Unutmak için olmadığını ormanın ya da şehrin orman olduğunu
Uç sen de yalnızlar kaldığı an ne ağacın dalına
Ne şehrin ufkuna ne denize ne yanmış topraklara kendi uydurduğun krallığa
