τα κόκκινα τα μπλουζ
Δε σε πιστεύω όταν λες πως μ’ αγαπάς
δε σε πιστεύω όταν λες πως δε με θέλεις
τώρα που σ’ έμαθα απ’ έξω και καλά
δε σε πιστεύω κι ας μου λες πως με πιστεύεις
Δε σε πιστεύω όταν έρχεσαι αργά
"κλεισμένη" μέσα στης ζωής τα παραμύθια
δε σε πιστεύω κι ας μου λες καμμιά φορά
πως όλα γύρω σου, σου έγιναν συνήθεια
Πιστεύω μόνο παραμύθια λαϊκά
τα κόκκινα τα μπλουζ που κοροϊδεύεις
θες και βουλιάζεις κάθε μέρα στα βαθιά
αφού δεν ξέρεις στη στεριά να ταξιδεύεις
Δε σε πιστεύω όταν λες πως μ’ αγαπάς
δε σε πιστεύω κι ας μου λες ότι με νιώθεις
είσαι από κείνες που θολώνουν τα νερά
κι ας θες να πέσεις στη φωτιά για να με σώσεις
