Δρομολόγιο
Μια νύχτα στήσαμε γιορτή
σε μαρμαρένια αλώνια,
σε κάγκελα σφυρήλατα
μας βρήκανε τα χιόνια
Αλλάξαμε συχνότητα
με τα φτερά σπασμένα,
στου κύκλου τα γυρίσματα
πουλιά παγιδευμένα
[Ρεφρεν:]
Κάτι τραγούδια δίκοπα
μας γίνανε φορτία
σα νούμερα γερμανικά
σ' ατέλειωτη θητεία
Στα στήθια ανάβουν οι καημοί
και οι φωτιές στ' αμόνια,
στο ίδιο δρομολόγιο
πώς πέρασαν τα χρόνια;
Με "σταυρωθήτω" κι "ωσαννά"
ο κόσμος προχωράει,
μπαίνω στο γαλαξία σου
κι η γη δε με χωράει
(Ρεφρεν)x2
